Czy aby na pewno polski bluzg z łaciny się wziął?

Ileż to razy słyszeliśmy, że swojska k**wa od łacińskiego curvusa się wzięła, to ja nawet nie będę próbowała liczyć, dość powiedzieć, że sporo. I łączy się oba te słowa ze znaczeniem krzywa tudzież zakręt, tym łatwiej, że życie k**wy biegnie różnymi zakrętami. Okazuje się jednak, że nie w tym rzecz,

Skąd ona zatem? Po kolei.

Wulgaryzmy towarzyszą nam niemal codziennie, niektórym częściej, niektórym rzadziej - wszystko zależy od pracy, temperamentu lub środowiska. Czasem k**wa to po prostu przecinek. Szkoda, że brak w tym wszystkim refleksji nad pochodzeniem owej swojskiej i soczystej, a szkoda, bo można się jednak zdziwić.

Początku k**wy upatrywać w drobiu należy. Tak, tak. Powiada się, że dzisiejsze znaczenie k**wy w kontekście kobiety od nieco swawolnego sposobu życia kur się wziął i nie mam pojęcia, jak to sprawdzono i czy dokładnie. Szczególnie jeśli spojrzymy na to z punktu widzenia kury, bo nie dla nich wielu partnerów przewidziano, tylko odwrotnie - wiele kur na jednego koguta. A zatem?

Dokładnie tak. Nie od kury a od kura nasza k**wa pochodzi, a dokładnie od prasłowiańskiego rdzenia kurъ co oznacza koguta. I to akurat ma większy sens, bo jednak kogut to pies na baby, więc lekkie obyczaje i swawola w tym temacie jakby sama się nasuwa. Z tym wszystkim wiąże się słowo cocotte, które z francuskiego oznaczało gdakanie kury, z jakiegoś powodu używane zaczęło być właśnie w kontekście pań swobodnych obyczajowo, i z tejże cocotte powstała polska kokota, która prostytutkę oznacza. Inna rzecz, że na prostytutkę wdzięcznie mówiono przechodka, ale o tym może innym razem.

K**wa jest słowem starym, znajdziemy je w XV wiecznych źródłach pisanych, pojawia się także w dobie renesansu chociażby u Jana Kochanowskiego. We fraszce Na Matematyka możemy przeczytać:

Ziemię pomierzył i głębokie morze,

Wie, jako wstają i zachodzą zorze;

Wiatrom rozumie, praktykuje komu,

A sam nie widzi, że ma kurwę w domu.

Nie inaczej u autorów XX wiecznych, Marek Hłasko w opowiadaniu Ósmy dzień tygodnia pisze - Możesz mówić kotku. Skarbie. Serce. Kurwo. Kurwiątko. Słoneczko...

Potoczysta k**wa siedzi także w powiedzeniu K**wa k**wie łba nie urwie, co jest nieco śmiałym odpowiednikiem Kruk krukowi oka nie wykole.

Słowami pochodnymi k**wy są m.in. ku**iątko (zdrobnienie), ku**iszcze, ku**iszon, ku**ica, czy słynne ku**iki. Derywatem czyli formą słowotwórczą jest słowo biurwa oznaczające, według słownika PWN, niekompetentną lub nieuprzejmą urzędniczkę. W opowiadaniu Stanisława Lema Jak Erg Samowzbudnik Bladawca pokonał (ze zbioru Bajki robotów( pojawia się słowo Awruk (wulgaryzm czytany wspak), mające być okrzykiem bojowym rodu Selektrytów.

A zatem ***** do następnego.

(anem)