Z palety barw [ARTYKUŁ ARCHIWALNY]

Ocena:

0/5 | 0 głosów

Rozmowa z absolwentem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach oraz studentem IV roku malarstwa i grafiki na Politechnice Radomskiej Marcinem Słowikiem-Wilczyńskim.

- Dlaczego pana obrazy są takie szare i smutne. Twórczość ucznia Marii Drozdowskiej powinna być przepełniona kolorowym optymizmem...
- Z natury nie jestem ponurakiem, raczej pełnym werwy i optymizmu. Smutek na obrazach wynika z otaczającej nas rzeczywistości, w której nie jest nikomu do śmiechu. 
- Ma pan 28 lat, czas więc pomyśleć o założeniu własnej rodziny. Czy małżeństwo może przeszkadzać w byciu artystą? Spotykam się z różnymi artystami, którzy uważają, iż dla prawdziwego twórcy, założenie rodziny to samobójstwo talentu... 
- Założenie rodziny zarówno dla mężczyzny jak i kobiety, to nadrzędna wartość i cel życia człowieka. Małżeństwo nie powinno przeszkadzać w wenie twórczej i pracy artystycznej. 
- Oprócz działalności artystycznej zajmuje się pan też działalnością pedagogiczną, jako nauczyciel w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym. Czy zawód „nauczyciel plastyki”, to powołanie, czy zarabianie pieniędzy na chleb?
- Zawód nauczyciela jest dla mnie powołaniem, zwłaszcza praca z dziećmi specjalnej troski. 
-  Ośrodek ma pieniądze na swoją działalność czy liczy na wsparcie sponsorów?
- Dyrekcja Ośrodka wspiera nasze działania zarówno organizacyjnie jak i finansowo. Wspólnie z kierownikiem internatu, Danutą Uziębło prowadzimy zajęcia plastyczne. Pani Danuta od wielu lat współpracuje z Państwowym Ogniskiem Plastycznym „Pałacyk”, gdzie grupa zdolnych wychowanków uczestniczy w zajęciach plastycznych, razem z uczniami z innych szkół z terenu naszego miasta. Odnośnie sponsorów – to głównym naszym sponsorem jest Hurtownia Artykułów Plastycznych państwa Elżbiety i Andrzeja Żłobeckich, na których zawsze możemy liczyć i którym należą się za to najserdeczniejsze słowa podziękowania. 
   - A jak pan widzi swoją przyszłość w naszym bezrobotnym mieście? W Krakowie czy w Warszawie są większe szanse realizacji własnej twórczości i możliwość zaistnienia w całej Polsce.
  - Pragnę pracować na stałe w Ośrodku jako nauczyciel plastyki i pracować z dziećmi. Czyż jest gdzieś w Polsce bardziej malownicze i piękniejsze miasto niż Starachowice? Nie ma takiego nawet w Europie. W przyszłości będę starał się nawiązać kontakty i współpracować z wiodącymi ośrodkami miast w całym kraju. 
  - Ma pan rację – tak pięknie wkomponowanego miasta nad rzeką Kamienną, nie znajdziemy w całym świecie. I jak „ślicznie osprayowane” posiadamy elewacje garaży i bloków! Dziękuję za rozmowę i życzę sukcesów!                                 W.K.W.

ARTYKUŁ ARCHIWALNY GAZETA STARACHOWICKA NR.43 2001 r.