Wyszperane w gminach [ARTYKUŁ ARCHIWALNY]

Ocena:

0/5 | 0 głosów

A może na łonie natury?
O prehistorycznych znaleziskach w sąsiedztwie budowanego zbiornika „Wióry” wciąż głośno, a to za sprawą proponowanych miejsc ich ekspozycji. O „swoje” upomnieli się – niejako przy okazji – obywatele Łomna (tu ślady hutnictwa z II-IV wieku n.e.), Pokrzywnicy (też wykopaliska archeologiczne a nadto pozostałości dymarkowe), a także Radkowic, Bronkowic i zwłaszcza Tarczka, dysponującego kościołem parafialnym pod wezwaniem św. Idziego z początków mijającego tysiąclecia. Wkomponowanie znalezisk w krajobraz obfitujących w pomniki przyrody i okazy sędziwych drzew – wsi i sołectw gminy Pawłów wydaje się trafionym pomysłem, a wyszukanie optymalnej lokalizacji „tropów dinozaurów” wcale nie musi być zadaniem ponad siły i możliwości. 
Ślady strasznych jaszczurów oczywiście odpowiednio zabezpieczone na łonie natury to dopiero byłaby frajda dla turystów. Coś jakby park jurajski Spielberga w pawłowskim skromniejszym wydaniu, ale za to bardziej prawdziwym i naturalnym.
Bieda w lesie
Obrazek z pobrzeża szosy tychowskiej, na wysokości drogi pożarowej do Lipia. Dwoje staruszków w lesie, przy zdezelowanym wózku dziecięcym. W nim słoik trzy czwarte z jagodami, pudełko po margarynie – z malinami i dwa grzyby na krzyż. 
Pytam, a raczej stwierdzam życzliwie i żartobliwie: -No to ci dopiero będzie uczta. Na to staruszkowie z humorem i po trosze ze smutkiem: -Milusieńki, bieda, że aż...nie ma siły piszczeć.
Furia abonenta
W iście szewską pasję wpadł znajomy, który po latach założył sobie telefon. A wydarzyło się to po tym, gdy uiścił już niemałe całkiem opłaty towarzyszące „inwestycji”.   
Na pierwszym rachunku za „gadane usługi” stało niczym wół: -23 złote za rozmowy, 25 – abonament, 10 VAT. Razem: 58 złotych. Nie dziwię się furii abonenta na okoliczność „luksusu”. Jak wyliczył – tylko 40 % kwoty „wygadał” uczciwie. I po co mu to było. Karta magnetyczna za 8,50 wystarczała na miesiąc...
Tego nie wymyślisz
Chwilę rozbawienia, ale i nutkę refleksji dostarczył pasażerom autobusu „A” (linia Starachowice-Skarżysko) mocno podchmielony osobnik o imieniu Tosiek, wysiadający z trudem akurat w Wąchocku. Towarzyszące temu nieprzychylne komentarze płynące z wnętrza pojazdu krótko uciął inny, także będący w stanie nieważkości, współpasażer: -Sam se kupił (flaszkę), sam se wypił, no to i sam se będzie trumnę niósł (własną!) No cóż, taki sobie Tosiek – samosiek.
Nikt i nic go nie ruszy
Wielką wygodą dla tubylców i amatorów leśnego runa zdążających w stronę Przymiarek i Kuter była kładka z deski łącząca brzegi rowu melioracyjnego, przecinającego łąki Lubieni.
Aliści „niewidzialna ręka” (zapewne złośliwa) co noc usuwała przejście czyniąc despekt chodzącym do przystanku MZK i PKS na skróty. Znalazł się jednak sprzymierzeniec bliźnich, przydźwigał cichaczem ogromny, płaski głaz, rzucił w wodę i...wygoda wróciła.
Pomysłodawca proszony jest o ujawnienie się. Wyczynowe polskie ciężary miałyby z niego niewątpliwie wielką, sportową pociechę. 
JUR

ARTYKUŁ ARCHIWALNY GAZETA STARACHOWICKA NR.31 2000 r.