Parkowy koszmar dnia letniego [ARTYKUŁ ARCHIWALNY]

Ocena:

0/5 | 0 głosów

Idąc jakiś czas temu, dość niedawno, jedną z ulic mego rodzinnego miasta, nieuważnie zboczyłam chcąc skrócić sobie drogę, do parku, przez który, jak sądziłam, w upalny dzień można będzie w poszumie drzew i wśród zieleni, błogo niemal przedostać się do drugiej części miasta, omijając ruchliwą, pełną kurzu ulicę Radomską. Pora była dość wczesna, niewielu więc podejrzanych osobników zataczało się między drzewkami i mogłam w miarę bezpiecznie przemieścić się w okolice upragnionego „Szlakowiska”.
Nie opryszkowie jednak, jak w swojej naiwności sądziłam, okazali się problemem! Po przekroczeniu „łuku triumfalnego” z napisem „Park Miejski” zaleciał mnie najpierw aromat z pierwszej – powitalnej zapewne, atrakcji naszego parku. Otóż, szalet miejski czynny od 9.00-19.00 /a w międzyczasie ludzie nie odczuwają potrzeby?.../, sprzątany – jak sądzę – w odległej od naszej epoce roztaczał swe „aromaty” na szeroką skalę, aż do momentu, kiedy z naprzeciwka wprost na alejce, wyłoniło się kolejne źródło smrodu - przede mną widniała pokaźnych rozmiarów  kość...wołowa chyba, bo przecież nie ludzka? Od tego momentu bałam się rozglądać! Przy niewielkim podmuchu, wiatr unosił tabuny papierków, ligninowych chusteczek, folijek a nawet (!) przytoczył pod moje letnio obute stopy – pudełko po margarynie...
Czy nie zbyt szeroko masy indoktrynowane są reklamą? Dotyczącą oczywiście spożycia, nie utylizacji /czystości zresztą u nas się nie reklamuje widać nie popłatna/, bo cóż w parku miejskim robić może margaryna? Jak nie zostać przywleczona przez wiatr lub zwierzę z jakiegoś kosza  w pobliżu domostw niedalekich... Przecież ciężko zakładać nawet przy naszych narodowych tradycjach, że panowie spożywający w parku /zdrowo, powietrze świeże/ produkty przemysłu owocowo-warzywno-siarkowego w trosce o poziom cholesterolu, raczą się zakąską na margarynie! 
Cóż...kość też trudno wytłumaczyć...
Izabela Iwan

ARTYKUŁ ARCHIWALNY GAZETA STARACHOWICKA NR.30 2000 r.