Fascynująca podróż w przeszłość

Ocena:

5/5 | 1 głosów

Starachowickie Muzeum Przyrody i Techniki to nie tylko przemysł, ostatnio w jego szacownych murach odbył się wernisaż świetnej wystawy ph. "Dawne zawody w miniaturze". Czym zajmowała się modystka? Z jakich narzędzi korzystał kowal? Czy garncarz tworzył wyłącznie garnki? Jeśli jesteście ciekawi odpowiedzi, to musicie się dać się skusić i wybrać się do muzeum. 

Dorośli, którzy wybrali się na wernisaż wystawy mogli sobie przypomnieć miniony świat dzieciństwa, dla młodszych odbiorców była to prawdziwa przygoda. Dwanaście dioram przedstawiających dawne, klasyczne warsztaty i pracownie to osobne historie jednego z dawnych, tradycyjnych zawodów. Wśród nich pojawiły się profesje już zapomniane – jak praczka czy zielarka, ginące i rzadkie – jak kowal, szewc, garncarz, szwaczka kołder, lutnik czy modystka, a także te nadal praktykowane – jak piekarz, krawcowa, stolarz i fotograf. Wszystkie wzbudziły zachwyt zwiedzających. 

Powstałe prace są przykładem niezwykle rzadkiej w Polsce dziedziny rzemiosła artystycznego, jaką jest tworzenie domów dla lalek i miniatur. Ich autorka to Elżbieta Marcinkowska – Wilczyńska - konserwator dzieł sztuki, artysta-plastyk. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od blisko 15 lat tworzy niewielkie kolaże i prace przestrzenne w formie dioram, domków i pokoi, a także inspirowane stylami historycznymi miniaturowe meble, sprzęty, narzędzia, tekstylia i ubiory.

Pracownie rzadkich i ginących zawodów odtworzone są w skali 1:12, w każdym z nich z realistycznie ukazanych wnętrz znajdują się używane w danym zawodzie sprzęty, narzędzia i meble. 

Zdaje się, ze wystawa skłoniła przybyłych gości do zadumy nad pochodzeniem i przeszłością przedmiotów codziennego użytku. Powróciły wspomnienia i opowieści babć. Wiele z tych osób mówiło później, że wystawa ta jest pięknym upamiętnieniem odchodzących w przeszłość zawodów oraz wyrazem szacunku wobec tych, którzy na życie zarabiali ciężką pracą swoich rąk.