Czasy Tadeusza Kościuszki

Ocena:

5/5 | 1 głosów

Pod hasłem "Powstanie kościuszkowskie nad Kamienną" Miejska Biblioteka Publiczna w Starachowicach zorganizowała u siebie spotkanie z udziałem pasjonatów historii. Była okazja lepiej poznać czasy, w których żył słynny dowódca kosynierów.   

fot. Gazeta Starachowicka 

W tym roku przypada 230. rocznica wybuchu powstania kościuszkowskiego, czyli zbrojnego wystąpienia Polaków pod wodzą Tadeusza Kościuszki. Toczone od marca do listopada 1794 roku walki były wyrazem sprzeciwu wobec dwóch rozbiorów Polski dokonanych w 1772 i 1793 roku przez Rosję, Prusy i Austrię i ostatnią, niestety nieudaną, próbą jej ratowania przed całkowitym upadkiem. Miejska Biblioteka Publiczna w Starachowicach postanowiła przybliżyć  ten okres w ramach organizowanych cyklicznie "historycznych czwartków". Zaproszone przez nią osoby opowiedziały nie tylko o faktach znanych z historii, ale i tych związanych z życiem codziennym końca XVIII wieku. Matylda Żelazna - Frąk mówiła o noszonych wówczas strojach i zaprezentowała uszytą przez siebie suknię wzorowaną na kreacjach francuskiej królowej Marii Antoniny, która w swojej epoce pełniła taką role, jak dzisiejsze celebrytki wyznaczające trendy modowe.   

- Była XVIII - wieczną ikoną. Choć na obrazach widzimy ją w bardzo bogatych strojach w stylu rokoko, to królowa osobiście za nimi nie przepadała. Wolała proste ubiory np. skromne suknie z bawełny, ale jej upodobań nie podzielał dwór francuski preferujący ozdobne aż do przesady i bardzo niewygodne kreacje. Sukienki ówczesnych arystokratek składały się przede wszystkim z gorsetu i spódnicy rozłożonej na fiszbinowej konstrukcji nadającej jej objętość. Na to zakładano zakrywający cały strój płaszczyk. Tamte czasy to okres popularności nowego rodzaju tkanin. Oprócz wspomnianej bawełny pojawił się też len. Z lnianych kreacji w przygaszonych kolorach zasłynęły mieszkanki Anglii - opowiadała.     

Grzegorz Bernaciak, kustosz Izby Tradycji i Dziedzictwa Kulturowego w Brodach opowiadał o militariach z czasów powstania pod wodzą Tadeusza Kościuszki. Prezentował oryginalną broń oraz zrekonstruowane mundury wojskowe. Podkreślił, że w uzbrajanie powstańczych oddziałów były też zaangażowane zakłady przemysłowe funkcjonujące na terenie dzisiejszego powiatu starachowickiego i ziemi świętokrzyskiej.      

- Karabiny produkowały zakłady Małachowskiego w Końskich, pistolety powstawały w Wąchocku. Proste szable szlifowano w Michałowie, a pochwy do nich wykonywano w Wierzbniku. W 1786 roku pojawił się regulamin dotyczący tego, jak powinno się ubierać i być uzbrojone wojsko polskie. Przykładowo lanca powinna być ozdobiona czerwoną chorągiewką z krzyżem kawalerskim, a mundury mieć barwy czerwone i granatowe. Te kolory będą towarzyszyć polskiemu żołnierzowi praktycznie aż do czasów Józefa Piłsudskiego. Kosynierzy, tak charakterystyczni dla powstania kościuszkowskiego, byli wyposażeni w kosy osadzone na sztorc, a ubrani w sukmany, czyli typowy strój chłopów z okolic Krakowa, spośród których Kościuszko ich zrekrutował w liczbie około 2 tysięcy.  Czyli bardzo mało jak na oddział, który wszystkim kojarzy się z powstaniem. Kosy by ich jedyną bronią, dlatego stanowili trzeci szereg żołnierzy. Zaznaczyli się w słynnej bitwie pod Racławicami i to było właściwie wszystko - mówił Grzegorz Bernaciak.                    

Spotkanie poprowadził też historyk dr Krzysztof Gębura, który zapoznał uczestników m.in. z przebiegiem powstania kościuszkowskiego.   

iwo