Twórczość w domowym zaciszu

Ocena:

5/5 | 1 głosów

Starachowiczanka Zofia Perechuda maluje od dziecka, bo to cecha jej osobowości. Nie kończyła żadnych szkół artystycznych, po prostu przez całe życie spontanicznie realizowała swój wrodzony talent. O jej pasji wie niewiele osób, więc postanowiliśmy ją wydobyć z kręgu anonimowości.    

fot. Gazeta Starachowicka

Zofia Perechuda jest malarką wielowymiarową. Pracuje różnymi technikami, tworzy na papierze i płótnie, a nawet na ścianie własnego mieszkania. Zdarza się też, że stosuje recykling -  wykorzystuje stare przedmioty, jako bazę swoich prac.          

- Maluję na wszystkim co się da, czym się da i co kto sobie życzy  - mówi ze śmiechem.     

- Bo maluję też na zlecenie. Teraz mam zamówienie na rysunkowe portrety komików. Będzie to m. in. Chaplin oraz Flip i Flap - dodaje.

Tworzy przez całe życie. 

- Od dziecka, jak to się mówi -  opowiada.

- Próbowałam też rzeźbić. Należałam do Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Starachowicach, które organizowało wiele konkursów. Potem moje malowanie na kilka lat się urwało, gdy rozwiązali tartak, w którym pracowałam razem z mężem. Wyjechałam na zarobek do Włoch, wróciłam po 10 latach ze względu na chorobę męża. Wtedy znów się zabrałam za malowanie i trwa to aż do dziś. A odkąd mąż zmarł wykonuję tych prac jeszcze więcej, żeby zabić czas, bo nie potrafię siedzieć i patrzeć w okno.  Coś muszę robić - mówi. 

Pani Zofia prezentowała swoje prace na zewnątrz, ale niezbyt często. Głównie w celu komercyjnym.  

- Był czas, że ze znajomym jeździłam po pchlich targach, czy na targ pod Świętą Katarzynę i pod Święty Krzyż. Tam sprzedaż szła mi lepiej. O na przykład woziłam takie czarownice - pani Zofia pokazuje sporych rozmiarów maskotkę Baby Jagi z miotłą.

- Ale długo to nie trwało, bo umarł pan, który organizował mi transport - dopowiada. 

W rezultacie twórczość pani Zofii ma ukryty charakter. Większość prac trzyma w mieszkaniu. Najwięcej jest wśród nich olejnych obrazów o najróżniejszej tematyce. Uwagę zwraca też duży widok namalowany wprost na ścianie pokoju. To też dzieło pani Zofii. 

- Ma już ze 30 lat, zrobiłam go jak tylko się tu wprowadziliśmy. A teraz marzy mi się, żeby go poszerzyć na drugą część ściany. Mam już całą koncepcję w głowie. Bo z głową i rękami jest u mnie w porządku, dam radę wszystko zrobić. Tylko z chodzeniem mam problem po operacji obu kolan. Ale do malowania nogi nie są potrzebne - żartuje. 

Ograniczają jednak mobilność, dlatego już zakup materiałów plastycznych to dla pani Zofii duże wyzwanie, bo związane z wyjazdem do specjalistycznego sklepu w Kielcach, w którym zaopatruje się w farby olejne. Teraz korzysta z zapasu, który zrobiła przez dwoma laty. 

Pani Zofia udziela się aktywnie na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Starachowicach.

-  Bardzo dużo tam robię.  Ostatnio namalowałam dla nich bardzo wielki obraz przedstawiający dawny wygląd klasztoru na Świętym Krzyżu -  mówi. 

Doniosłym wydarzeniem w jej artystycznym życiu był udział w tegorocznej edycji słynnych Dymarek Świętokrzyskich, gdzie po raz pierwszy doceniono jej plastyczne zamiłowania.       

-  Był konkurs na temat "Wesele świętokrzyskie". Namalowałam osoby tańczące w chacie pod strzechą. I dali mi drugie miejsce. Widocznie nie było lepszej konkurencji - stwierdza skromnie z nieśmiałym uśmiechem.  Ale po chwili dodaje:

- Jestem szczęśliwa, że mnie tam doceniono. Bo do tej pory to tylko co najwyżej dostawałam dyplomy. A to była moja pierwsza w życiu poważna nagroda.             

iwo