"Popeye" czyli krążymy wokół Wagnera

Ocena:

5/5 | 1 głosów

Nie mogę się zdecydować, czy już czas zakończyć ten czytelniczy rejs z Wagnerem, czy też pozwolić podryfować swoim myślom wokół Władka. I tak sobie myślę, że dopóki Państwo nie dzwonicie, że jesteście znudzeni, to pozwolę sobie jeszcze to i owo zamieścić. 

Wpisując w wyszukiwarkę hasło Władysław Wagner, znajdziemy mnóstwo artykułów (mniej lub bardziej szczegółowych) odnośnie jego rejsu. Ja jednak skupiłam się na pewnym szczególe, który zwrócił moją uwagę przy pisaniu historii Władka i Glorii. Konkrety? Proszę bardzo. 

Przypomnijcie sobie Panamę, Colon i Glorię - dziewczynę, z którą spacery są zawsze za krótkie. Młodzi poznają się, zaprzyjaźniają, zostaje też zaproszony do domu dziewczyny.  Ojciec Glorii jest pułkownikiem Armii Amerykańskiej, którego zadaniem jest strzec porządku w strefie Kanału Panamskiego. 

Władek Wagner staje się częstym gościem rodziny, a spotkania przy obiedzie stają się pretekstem do długich rozmów. Nasz krajan staje się ulubieńcem ojca Glorii, który nazywa go Popeye i częstuje szpinakiem. 

Tak pisaliśmy kilkanaście tygodni temu, gdy urzekła mnie historia pierwszego młodzieńczego uczucia. Wtedy też zwróciłam uwagę na owego Popeye. Wiedziałam jedynie, że to postać marynarza z kreskówki, ot bohater filmów rysunkowych.  Ale dlaczego właśnie on i skąd, do diaska, ten szpinak? 

Sprawa okazała się tyleż prosta co ciekawa. 

Ten bajkowy marynarz ma jedno oko, pali fajkę i je szpinak, gdyż ten daje mu nadludzką siłę. Co ma wspólnego z Wagnerem? Okazuje  się, ze łączą ich polskie korzenie. Popeye czyli w dosłownym tłumaczeniu "oko, które wyskoczyło" miał być wzorowany na polskim marynarzu, kórym miał być Frank „Rocky” Fiegel. Prawdopodobnie urodził się gdzieś w Wielkopolsce 27 stycznia 1868, a do Stanów wyemigrował razem z rodzicami. 

Co o nim wiemy? Ano to, ze był z niego całkiem krzepki męzczyzna znany z upodobania do bójek. Cieszył się swoistą „renomą” w pubach usytuowanych w portowej części miasta, dysponował podobno ogromną siłą, słynął z tego, że był uwielbiany przez najmłodszych mieszkańców Chester, gdzie mieszkał.  

Czy lubił szpinak, jak postać na nim wzorowana? Tego się nie dowiedziałam, ale na pewno był marynarzem i praktycznie zawsze był widywany z fajką w ustach (przez co podobno mówił bardzo niewyraźnie). Podobno Polak doskonale wiedział, że kreskówkowy bohater to on, a autor postaci - rysownik Elzie Crisler Segar - regularnie przesyłał mu pieniądze z wdzięczności za za inspirację. 

Frank zmarł w sędziwym wieku 79 lat, 24 marca, 1947 r. 

Jeśli macie duszę włóczęgi, jak ja, to możecie spróbować dotrzeć do Chester i puścić oczko temu krewkiemu marynarzowi. 

Jeśli teraz zastanawiacie się dlaczego ojciec Glorii nazywał Władka imieniem kreskówkowego bohatera, to niestety odpowiedzi nie znam, mogę się jedynie domyślać. Raz, że też Polak, dwa - marynarz, trzy - musiał wykazać się nadludzką siłą, by podjąć się tego, co zamierzał. 

Czy pomógł mu szpinak? No może trochę, ale bardziej stawiam tu na słońce, wiatr, marzenie i tytaniczną pracę, jaką wykonał. 

/Aneta Marciniak/