Mirzecki ukłon bohaterom

Ocena:

0/5 | 0 głosów

Stanął w centrum Mirca w setną rocznicę odzyskania niepodległości, powstał z inicjatywy mieszkańców gminy - pomnik, jeden z najładniejszych, nie narzucający się formą, a przykuwający wzrok

Sześc paneli blachy stalowej rdzewiejącej, cokół z ciemnego granitu i słowa ważne, znamienne, wypowiedziane przez Jana Pawła II - „Wszystko, co Polskę stanowi… To wszystko: dzieje Ojczyzny, tworzone przez każdego jej syna i każdą jej córkę od tysiąca lat – i w tym pokoleniu i w przyszłych - choćby to był człowiek bezimienny i nieznany”

Na tym pomniku trzeba zatrzymać wzrok, stojąc na wprost można zobaczyć, że wycięte w panelach kontury układają się w kształt Polski, zaś daty na płytach to po prostu bolesna historia kraju. 1794 – Insurekcja Kościuszkowska, 1830 - 1831 – Powstanie Listopadowe, 1863 – 1864 – Powstanie Styczniowe, 1914 – 1918 – I Wojna Światowa, 11 listopada 1918 – Niepodległość - nie da się ukryć, że winny być znane każdemu.

Pomnik stoi na niewielkim placyku wyłożonym kostką granitową. Ozdobę stanowią nasadzenia zieleni, w postaci pasów zieleni oraz w donicach. Pomnik przykuje wzrok turysty także wieczorem, podświetlone są bowiem panele oraz fragmenty skweru - dzięki temu po zmroku napisy są doskonale widoczne.

Pomnik zdobi, wykonany z mosiądzu, orzeł.

Pomnik stoi w bliskim sąsiedztwie modrzewiowej willi. Ta została wybudowana na zlecenie rosyjskiego generała Konstantego Eggiera około 1880 roku i stoi na fundamentach wyburzonego dworu Prendowskich. Tuż obok znajduje się murowany spichlerz z pierwszej połowy XIX wieku, pamiętający czasy dawnych gospodarzy, i pozostałości starego parku dworskiego. Wciąż czuć tu klimat Powstania Styczniowego.

Józef Prendowski czynnie angażował się we wsparcie powstania, organizował pomoc dla powstańczych oddziałów i został mianowany Komisarzem Wojskowym województwa sandomierskiego. Jadwiga była kurierem Rządu Narodowego. W mirzeckim dworku spotykali się organizatorzy i przywódcy powstania m.in. gen. Marian Langiewicz, Ignacy Maciejewski, ks. K. Kotowski i inni.

Po stłumieniu powstania małżeństwo aresztowano przez władze carskie.

W okresie I wojny światowej w dworku urzędował komendant austriackich wojsk okupacyjnych. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku majątek został przejęty przez Dyrekcję Lasów Państwowych w Radomiu i mieścił się tu sierociniec prowadzony przez siostry zakonne a od 1950 roku przez ponad 30 lat funkcjonował w budynku Państwowy Dom Dziecka.

Obecnie to własność prywatna.