W poszukiwaniu pracy sposobów kilka [ARTYKUŁ ARCHIWALNY]

Ocena:

0/5 | 0 głosów

W naszym powiecie nadal bez pracy jest ponad 11 tysięcy bezrobotnych. Niestety tylko znikomy procent posiada uprawnienia do zasiłku. Szanse na jakiekolwiek zatrudnienie są znikome, a Powiatowy Urząd Pracy nie ma pieniędzy na aktywne formy walki z bezrobociem. Kryzys pogłębia się z miesiąca na miesiąc.

W Starachowicach żadnych perspektyw nie ma też młodzież. Po skończeniu szkoły średniej czy studiów absolwenci trafiają najczęściej do rejestrów PUP. Nic dziwnego, że wielu z nich decyduje się opuścić rodzinne miasto i rusza w Polskę w poszukiwaniu lepszego życia. Brak możliwości zarobkowania na utrzymanie rodziny skłania wielu bezrobotnych do wyjazdu za granicę. Dla wielu z nich Niemcy, Włochy, Stany Zjednoczone to prawdziwe Eldorado. Wierzą, że gdy znajdą zatrudnienie w innym kraju ich problemy finansowe skończą się na zawsze. Może tak być, ale wcale nie musi.
Niejeden Polak przekonał się jak ciężko trzeba harować za granicą. Pracodawcy płacą im mniej niż swym rodakom, a wymagają znacznie więcej. Co gorsze większość Polaków decyduje się pracować na „czarno”, co może mieć duże konsekwencje. Rzadko kto dostaje pracę za pośrednictwem urzędu pracy.
- Niestety wszystkie oferty, jakie otrzymaliśmy, są ukierunkowana na konkretne zawody. Pracodawcy wymagają przede wszystkim znajomości ich języka, a w naszym mieście ciężko jest znaleźć bezrobotnego posługującego się na przykład językiem duńskim czy islandzkim. Człowiek bez znajomości języków, zawodu, kwalifikacji i doświadczenia nie ma raczej czego szukać za granicą. Co roku takich ofert mamy kilkanaście i rzadko są wykorzystywane – powiedział „GAZECIE” kierownik PUP w Starachowicach Jarosław Nowak. 
Kierownik Nowak popiera możliwość zarobkowania za granicą, ale tylko legalnie. Każda inna forma łączy się z wielkim ryzykiem pracownika. W razie kontroli pracodawca zawsze wypiera się, że zatrudnił obcokrajowca. Nielegalni pracownicy są deportowani i mają zakaz opuszczania kraju przez następne kilka lat. A „pracodawcy” najczęściej włos z głowy nie spada. Dlatego szef „pośrednika” radzi wyjeżdżać do prac zgodnie z przepisami i sprawdzonych.
- Przed wyjazdem bezrobotny musi zgłosić do nas zamiar zarobkowania za granicą i opłacić za ten okres składkę ZUS. Po powrocie i udokumentowaniu zatrudnienia, ten czas wlicza mu się do stażu pracy- poinformował.
Brak pracy w Polsce, ubóstwo rodzin są najważniejszymi argumentami, dla których bezrobotni wyjeżdżają za granicę w poszukiwaniu chleba. Co roku kilkadziesiąt tysięcy ludzi wyrusza do Niemiec, Włoch, USA, Francji, Holandii. Najczęściej są to prace sezonowe: zrywanie owoców, warzyw, budowlanka. Po kilku miesiącach wracają do kraju z niezłą - jak na nasze warunki - kasą. Ale tego nie wystarczy na długo, więc po kilku miesiącach znów wyjeżdżają. Niestety, często nasi radcy zostają oszukani, okradzieni i pobici. Zamiast „kokosów” wracają do domów z płaczem i pustymi kieszeniami. Wielu nie ma nawet z czego oddać zaciągniętych na poczet wyjazdu długów. Kobiety są porywane i zmuszane do pracy w domach publicznych. Dlatego należy szukać pracy  tylko w sprawdzonych miejscach. Najczęstszymi oszustami oferującymi pracę za granicą są tzw. pośrednicy pracy, którzy przez ogłoszenia w prasie deklarują znalezienie zatrudnienia w innym kraju. Za usługę i dowóz trzeba oczywiście słono zapłacić. Na miejscu okazuje się, że żadnej pracy nie ma, a „pośrednicy” znikają jak kamfora. Wówczas trzeba sobie radzić na własną rękę. W obcym kraju, bez pieniędzy, języka i znajomości ciężko jest przetrwać. Pomocy należy wówczas szukać w ambasadzie, ale koszty powrotu i tak musi pokryć oszukany. 
    Wbrew pozorom praca za granicą nie jest tak dochodowa jak by się wydawało. Na pewno więcej da się zarobić niż u nas, jednak nie aż tak dużo. Wprawdzie pracodawca zazwyczaj oferuje zakwaterowanie, ale trzeba za nie samemu zapłacić, podobnie jak za wyżywienie. Ale to i tak więcej niż w Polsce, a w stosunku do zarobków w Starachowicach to prawdziwy majątek. Dlatego chętnych na zagraniczne „saksy” nigdy nie będzie brakować.
                                     Paw.

ARTYKUŁ ARCHIWALNY GAZETA STARACHOWICKA NR.43 2001 r.