Umysł opętany

2019-11-01 08:05:47

Ocena:

0/5 | 0 głosów

Co się może popsuć w głowie? (cz. 65) Czy opętanie jest efektem seksualnych zaburzeń? Wbrew pozorom opętanie nie jest tylko określeniem używanym w religii. Znajduje się też w żargonie lekarzy psychiatrów. Jest chorobą, na którą współczesna medycyna nie zna lekarstwa. Niemiecki lekarz Weier (1515-1576), uważany za prekursora medycznych badań nad opętaniem zaobserwował, że wszystkie zakonnice, które były opętane dostawały podobnych... erotycznych konwulsji. Kiedy egzorcyzmy nie pomagały, lekarz zalecał, aby z pomieszczeń, w którym przebywały zakonnice, wyprowadzić wszystkich młodych mężczyzn. Kiedy sprzed oczu zakonnic znikali młodzieńcy i ich zapach nie unosił się już w powietrzu znikało także opętanie. Opętanie pod lupą... Czy psychiatra, stawiając rozpoznanie opętania, wypisuje na recepcie pacjenta wskazania do egzorcyzmów? Z tego, co znam środowisko psychiatrów i procedury NFZ, na razie rozpoznanie choroby psychicznej - "opętania" - nie jest połączone z finansowaniem leczenia przy użyciu egzorcyzmów, czyli wyganianiem z ciała i umysłu opętanego złego ducha kropidłem i odprawianiem liturgii. Czym jest opętanie z psychologicznego punktu widzenia, nie wiemy. Mózg i umysł, to w dalszym ciągu wielka zagadka dla nauki. Im więcej wiemy o mózgu i produkowanym przez niego umyśle, tym częściej mówimy: wiemy, że nie wiele wiemy. Opętanie jest taką właśnie zagadką. Z jednej strony uznajemy, że to choroba, która jest opisana w międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD 10, a z drugiej, ani psychoterapeuci, ani lekarze nie są wyposażeni w wiedzę, co robić z opętanym, skoro już postawiliśmy taką diagnozę? Jak pokierować leczeniem takiego pacjenta na niwie nauki a nie świata duchów, czarów i zabiegów magicznych. Opętanie jest oznaczone w wykazie chorób symbolem F44.3 a w opisie objawów tej jednostki chorobowej, znanej nie tylko w Polsce, czytamy między innymi: przemawianie obcymi głosami, mówienie obcymi językami, wykonywanie mimowolnych ruchów, czynności, wykazywanie siły, szybkości ruchów nieadekwatnych do budowy ciała, itp. W wyniku opętania pojawiają się mimowolne reakcje w postaci zaburzeń koncentracji uwagi, nieadekwatności działań w stosunku do rzeczywistości, wrażenie odbierane przez chorego zmieniania się w danej chwili wyglądu innych osób, itp. Cechuje je przejściowa utrata własnej tożsamości i pełnej orientacji co do otoczenia. Są to stany transowe, niezależne od woli, niechciane i nie zachodzą w sytuacjach akceptowanych ze względów religijnych czy kulturowych. Już chociażby tak opisany medycznym językiem profil tych psychicznych zaburzeń wzbudza niedowierzanie: Czy to możliwe, że inicjuje je szatan (diabeł, zła moc nadprzyrodzona)? Czy to on właśnie potrafi otworzyć furtkę do naszego umysłu i dokonać w nim aż takich zmian bez udziału naszej woli? Psychologia diabła... Akademicka psychologia z założenia nie zajmuje się szukaniem odpowiedzi na pytanie, czy diabeł jest, czy go nie ma. Zjawisko "dialogu wewnętrznego", przypisywane często przez księży i innych duchownych działaniu "wyższych sił", które polega na prowadzeniu rozmów z sobą samym, które nazywane jest także "mową wewnętrzną"- dla psychologa, psychoterapeuty medycznego nie jest dyskusją narzuconą nam przez "ducha dobrego" czy "ducha złego". To, z punktu widzenia współczesnej wiedzy psychologicznej, naturalny proces prawidłowo funkcjonującego mózgu, który przetwarza różnego rodzaju treści myślowe. Jeżeli więc stoisz przed witryną z kremówką, na którą masz ochotę a wcześniej podjąłeś decyzje o odchudzaniu się, to zastanawianie się "zjeść czy nie zjeść " nie jest na pewno ani dla psychologa klinicznego, ani dla psychiatry "kuszeniem diabła". Coś kusi, czyli o psychozach dziecięcych Rozmowa z dziećmi o duchowości, o złej i dobrej mocy, o sile wyższej i o szatanie nie jest rozmową taką samą, jaką prowadzi pani od geografii. Warto pamiętać że wśród czynników wyzwalających choroby psychiczne u dzieci, oprócz podłoża biologicznego (np. uraz mózgu), genetycznego, jest także czynnik, który dotyczy przekazywania dziecku wiedzy. To od niej zależy, czy dziecko będzie prawidłowo rozpoznawać zagrożenia z otoczenia i radzić sobie z trudami codzienności. Nadmierna koncentracja uwagi dziecka na przeżyciach religijnych może niekorzystnie wpływać na jego prawidłowy rozwój. Straszenie dziecka diabłem, przypominanie, że opiekuje się nim anioł stróż, może rodzić różne negatywne reakcje. Psychozy dziecięce a więc choroby, w których dziecko słyszy głos pana Boga albo widzi w kącie czyhającego na niego z widłami diabła, to choroby, które mogą być zaindukowane nieprawidłową edukacją religijną. W internecie można znaleźć informacje, że na wyższej uczelni SWPS prowadzone są naukowe badania z osobami z rozpoznaniem opętania, które uczestniczyły w egzorcyzmach. Czekamy na ich wyniki. Za tydzień: Umysł wróżki i czarownicy Krzysztof Korona psycholog, specjalista psychologii klinicznej seksuolog kliniczny, psychoterapeuta Tel. gab. prywatny 602 77 99 65 k.korona@psychonet.pl www.psychonet.pl

Facebook Twitter Pinterest

INNE ARTYKUŁY Z TEGO DZIAŁU